Servet-i Fünun Edebiyatında Dil Anlayışı
• Servet-i Fünun yazarları, Namık Kemal’den çok,
Abdülhak Hâmit’in eserlerindeki yeni ve gözalıcı Osmanlı
Türkçesini beğenmişlerdir.
• Yazılarında süslü cümleler kullanarak, zarif, ahenkli,
fakat işitilmemiş sözcükler sıralamak hevesindedirler.
• Onlar, özellikle Farsça sözcüklerin söylenişinde bir
alafrangalık buluyor, bunları Fransızca söyleyişleri andırdıkları
ve herkesçe bilinmeyen sözler oldukları için
zevk ve hevesle kullanıyorlardı.
• Fransızcada rastladıkları Neige d’or (altın kar) tamlamasını
Farsça, “berf-i zerrîn” biçiminde frisson
iamineux (ışıklı titreyiş) tamlamasını “lerze-i rûşen”
şeklinde Farsçalaştırmakta özel ahenk buluyorlardı.
• Servet-i Fünun dili, sade Türkçe bakımından zararlı
olmuş, fakat edebiyat sanatının gelişmesine ve daha
zengin bir ifade aracı bulmasına yardım etmiştir.
• Fikret’in, Cenap’ın, Süleyman Nazif’in şiir ve düzyazılarında
örneklerini gördüğünüz ve Halit Ziya’nın yazılarında
süslü cümleleriyle karşılaştığımız Servet-i Fünun
dili, sanatçılarının zevkle, hatta sevgiyle kullandıkları
bir dildi.
• Servet-i Fünun edebiyatının en önemli başarısı, edebiyat
türlerinde yaptığı yeniliklerde ve bu türlere daha
Avrupai bir görüşle bakmasındadır.
Blogda Aramak İçin TIKLAYINIZ
|
|
Servet-i Fünun Edebiyatında Dil Anlayışı
*
Bu yazı tarih olarak: Pazartesi, Mayıs 25, 2009 eklenmiştir.Kategorisi Türkçe edebiyat konuları . Bu yazıya yapılacak yorumlardan haberdar olmak için feed. Bu yazıya yorum yazabilirsiniz. Kapsamlı ve ayrıntılı dokümanlar için TIKLAYINIZ