Dağ

Dağ, çevresindeki karasal alanlardan daha yüksek olan kara kütlelerine verilen addır. Türkçe kökeni Çince'deki "tai" kelimesine dayanan sözcük "tağ" olarak Türkçe'ye girmiş zamanla da bu gün kullanılan halini almıştır. "Dağlık" sıfatı, dağlarla ilişkili ve kaplı alanları tanımlamak için kullanılır.


Dağlar genellikle tepelerden daha yüksek olmakla beraber, tepeler ve dağları yükseklikleriyle birbirinden ayırmak için evrensel olarak kabul edilmiş standart bir tanımlama yoktur.


Dünyada birçok dağ olup bunların ortaya çıkış nedeni farklıdır. Bazı dağlar yerin sıkışmasıyla oluşken bazı dağlar lavların yeryüzüne çıkıp donmasıyla oluşur. Yanardağların lavlarının kaynağı, magma denen çok sıcak kütledir.


Asya'nın %54'ü, Kuzey Amerika'nın %36'sı, Avrupa'nın %25'i, Güney Amerika'nın %22'si, Avusturalya'nın %17'si ve Afrika'nın '3'ü dağlarla kaplıdır. Dünya'nın karasal kütlesinin %24'ü bütünüyle dağlıktır. İnsanların %10'u dağlık bölgelerde yaşarlar. Dünya'nın nehirlerinin çoğu dağlık kaynaklarca beslenir ve insanlığın yarısından fazlası su için dağlara bağımlıdır.[1][2]


Tüm dağlar yalnızca dünyada değildir. Diğer gezegenlerde de dağlar vardır. Himalaya Dağları'ndaki en yüksek tepe olan Everest Tepesi 8848 metre yüksekliğindedir.

*